strona glowna przejdz do historii przejdz do kadry przejdz do listy produktow logo wedel

Historia

Historia

Przy ul. Piwnej 12 w Warszawie, w cukierni Karola Grohnerta, Karol Wedel na pocz±tku 1845 r. rozpocz±ł drogę do pierwszej polskiej fabryki czekolady. W 1851 r. Karol Wedel na ul. Miodowej 12 róg ul. Kapitulnej w kamienicy Hryniewicza (vis a vis ko¶cioła kapucynów) otwiera własny sklep, a przy nim parow± fabrykę czekolady pod nazw±: Parowa Fabryka Czekolady p.f. „C. E. Wedel”. Pierwszym wyrobem były karmelki ¶mietankowe, które reklamowane były w następuj±cy sposób w „Kurierze Warszawskim”: „Zupełnie nowy i szczególny utwór cukierniczy, a nade wszystko wyborny ¶rodek leczniczy i łagodz±cy wszelkie cierpienia piersiowe, nader skuteczny na słabo¶ci te w miesi±cach wiosennych, a nawet dla nie cierpi±cych i zwolenników delikatnego smaku – bardzo przyjemny wyrób”.

Ze względu na ogromne zainteresowanie wyrobami Wedla w 1865 r. zakład zostaje rozbudowany i przeniesiony na ul. Szpitaln± 4/6/8. Dopiero jednak po sprowadzeniu z Paryża w 1855 r. specjalnej maszyny do walcowania masy słodowej i rozpoczęciu produkcji czekolady pitnej, błyskawicznie nast±pił rozwój firmy. W 1876 r. Karol Wedel podarował fabrykę swojemu synowi Emilowi Fryderykowi Wedlowi, jako prezent ¶lubny. Chc±c zabezpieczyć swe wyroby przed próbami podrobienia, stworzono znany do dzi¶ znak towarowy E. Wedel. W latach 1927–1931 zbudowano nowoczesn± fabrykę na Kamionku, gdzie przeniesiono produkcję z ul. Szpitalnej. Produkty Wedla zdobyły uznanie w całej Europie ¦rodkowej – powodzeniem cieszyły się zwłaszcza czekolady i czekoladki.W tym czasie istniało już wiele sklepów firmowych Wedla w Warszawie m.in. przy ul. Krakowskie Przedmie¶cie 9 – drugi po „Staro¶wieckim” przy ul. Szpitalnej 8 sklep firmowy za czasów Emila Wedla, ul. Francuska, a w zasadzie ul. Berezyńska 26 – sklep firmowy Wedla „Bajeczny”, ul. Wierzbowa 6, ul. Marszałkowska 63, ul. Bielańska 13, ul. Krucza 15, ul. Chłodna 34. Istniały także sklepy w Ciechocinku, Rabce, Krynicy Zdroju, Zakopanem, Bydgoszczy, Gdyni, Katowicach, Łodzi (ul. Piotrkowska 67 i 128), Poznaniu, a nawet we Lwowie, Wilnie i Paryżu. Wyroby Wedla były też dostarczane do Japonii. W 1936 r. firma zakupiła samolot RWD-13, rozwijaj±cy prędko¶ć 210km/h, mog±cy pokonać odległo¶ć 600 km bez l±dowania i poboru paliwa oraz flotę samochodow± opatrzon± znakiem firmowym E. Wedel. czekolada
Jan Wedel był znany z nowatorskich pomysłów, jak np. ustawienie przy bramie wej¶ciowej do Parku Skaryszewskiego pierwszych w Warszawie automatów ze słodyczami. Do niego należały też kamienica przy ul. Puławskiej 28 (sklep firmowy na parterze) oraz przy ul. Foksal 13, w której znajdowała się „nowoczesna winda sun±ca w przeszklonym szybie. Prawdziwa prababka współczesnych wind panoramicznych”, a także o¶rodek wypoczynkowy dla pracowników w ¦widrze przy ul. Kołł±taja. Wedlowie byli też znani ze swego zaangażowania społecznego i pomocy potrzebuj±cym, nie tylko swoim pracownikom, ale i społeczno¶ci lokalnej (pomnik Paderewskiego w parku Ujazdowskim). Wiele czasu po¶więcał cechowi cukierników, Towarzystwu Higienicznemu oraz ko¶ciołowi ewangelicko-augsburskiemu (na cmentarzu w Warszawie przy ul. Młynarskiej 54/56/68, spoczywa cała rodzina Wedlów) i innym organizacjom. W 1938 roku ukazał się tom opowiadań "Staro¶wiecki sklep" [1] [2] zebranych w konkursie rozpisanym przez firmę Wedel. Wsórd autorów znalazł się Jarosław Iwaszkiewicz, przedmowę napisał Julian Tuwim. W latach 1940-1944 fabryka pracowała także dla potrzeb okupanta niemieckiego, lecz pomimo licznych represji załoga fabryki podejmowała akty sabotażu. Dzięki niej udaremnione zostały niemieckie plany wysadzenia wszystkich obiektów fabrycznych w powietrze, choć czę¶ć fabryki uległa znacznemu zniszczeniu podczas powstania warszawskiego. Już 10 listopada 1944 roku fabrykę opu¶ciła pierwsza partia słodyczy – 80 kg paczka karmelków nadziewanych z ręcznie napędzanej maszyny Manag, któr± wysłano do Lublina do dyspozycji PKWN. Po II wojnie ¶wiatowej w 1949 nast±piła nacjonalizacja przedsiębiorstwa, któremu nadano nazwę 22 lipca, ¶więta – rocznicy Manifestu Lipcowego. Zakłady Przemysłu Cukierniczego 22 Lipca w Warszawie składały się w okresie PRL z 4 fabryk: